Ders bitmiştir. Öğrenciler eşyalarını toparlamakta ve sınıftan ayrılmaktadır. Mustafa ise eşyalarını diğer öğrencilere göre daha yavaş şekilde çantasına yerleştirmekte ve göz ucu ile diğer öğrencilerinin sınıftan çıkıp çıkmadıklarını kontrol etmektedir. Mustafa, sınıftan herkes çıktıktan sonra öğretmenin masasına yönelir. Elleri yanda ve yumruk şeklinde, yavaş, kesintisiz şekilde yürür. Öğretmen masasının önünde hafif boynu eğik, ellerini önünde birleştirmiş şekilde durur.
Mustafa: Hocam!(çekingen ve hafif kısık düzeyde söyler) Sizinle bir şey konuşabilir miyiz?(sesi hafif kısık düzeyde)
Öğretmen Mustafa'ya bakar. Mustafa kısa, derin bir nefes alıp verir ve konuşmaya başlar.
Mustafa: Hocam ama diyeceklerimi kimseye söylemezseniz..(kısa bir süre duraksar ve öğretmene bakar. Çekingen tavırla konuşmaya devam eder)Hocam diğer sınıftan, iki öğrenci, bana sürekli sataşıyor. Başta sadece laf atıyorlardı. Takmadım ben de. Ama sonra istemediğim halde el şakaları falan yapmaya başladılar. Ben, (kısa bir süreliğine duraksar) ben kiminle konuşacağımı bilemedim. (sesini biraz yükselterek) Artık bıktım ve ne yapacağımı da bilmiyorum.
Konuşmasından sonra Mustafa'nın yüzü kızarır, gözleri dolar, öğretmen ile göz temasını bırakır, elleriyle gözlerini ovuşturur, nefes alışverişi hızlanmıştır.